Afasie

Februari

De chronische fase, wordt de periode die begint ca. 6 maanden na een CVA genoemd. Hoewel ik nogal wat literatuur over die fase heb gelezen, moet je dit van nabij meemaken om goed in te kunnen schatten wat dit betekent voor de betrokkene en zijn/haar omgeving. Een presentatie waarin e.e.a. goed wordt omschreven is de presentatie “Omgaan met neuropsycholgische gevolgen na NAH ( niet aangeboren hersenletsel) in de chronische fase”. Ik zal voor degenen die daar in geinteresseerd zijn het powerpointbestand onder de kop achtergrondinformatie op deze site weergeven. Eén ding is zeker, zonder enige humor en een opgewekte natuur kun je hier niet mee omgaan. Enige cartoons uit de  genoemde presentatie illustreren dat goed. Goed wat is er zoal gebeurd in februari? Veel is [lees meer]

Informatie

Omgaan met neuropsychologische gevolgen na NAH in de chronische fase

In februari 2011 (ca.10 maanden na het CVA) vond ik op internet bijgaande presentatie. Ik verkeerde toen nog min of meer in een fase dat ik dacht bij ons valt het relatief nog mee, dit gevoel wordt ook gevoed door wat je qua revalidanten om je heen ziet. Vaak zijn deze mensen vanuit je eigen optiek gezien, nog slechter af .  De presentatie van Caroline van Heugten “Omgaan met neuropsychologische gevolgen van NAH in de chronische fase” heeft mij absoluut aangezet om wat objectiever tegen de eigen situatie aan te kijken. Je gaat minder relativeren en je wordt attenter op een aantal voor de buitenwereld onzichtbare cognitieve veranderingen. Dit heeft mij geweldig geholpen, het was voor het eerst dat hetgeen ons was overkomen in een [lees meer]

Logopedie

Logopedie

Logopedie / Afasie Er zijn een aantal testen afgenomen om exact vast te stellen waar de beschadiging zit, daarmee weet je tegelijkertijd ook wat nog wel trainbaar is en wat niet.Ik gebruik voor het oefenen met Thea 3 softwareprogramma’s Kompro, Digitaal en TOP. Op de IPAD gebruiken wij een aantal APPS met zogenaamde associatietesten. Een foto met daarbij vier andere foto’s waarbij aangeven moet worden welke foto het best bij de centrale foto past. Hetzelfde met een foto met 4 bijschriften. Thea moet dan 2 dingen doen, de foto herkennen en vervolgens een keuze maken, dit traject loopt via het brein en kan op den duur leiden een verbetering bij het spreken. Nazeggen van woorden lijkt wel leuk maar zet geen zoden aan de dijk. [lees meer]

Afasie

Januari

Zondag 23 jan. Na veel en vooral kalm met elkaar gesproken te hebben over de verwachtingen, is de rust weer enigszins teruggekeerd. We zijn vanmorgen begonnen met het oefenprogramma van de handmaster. Vandaag 10 min. op de stand handopenen, morgen 3x 5 min. afwisselend op de stand hand open en dicht.. Dit viel zeker voor de 1e keer niet tegen, we zijn het er (vandaag) over eens dat we het programma gewoon gaan afmaken en de handmaster een kans geven om te bewijzen dat hij voor Thea nuttig (of niet) kan zijn. Dit is belangrijk omdat een andere methode om de spierspanning te verminderen, n.l. de hand en pols inspuiten met Botuline, niet eindeloos herhaald kan worden. We zijn nu ook aan het oefenen op [lees meer]

Blog

Eindejaar

Net zoals jullie waarschijnlijk, hebben wij eind 2009 getoast op een goed en gezond nieuwjaar. Gelukkig kan niemand echt vooruit kijken en ineens behoor je tot de ca. 40.000 mensen die jaarlijks een CVA (herseninfarct / hersenbloeding) krijgen. In een luttel moment ziet je wereld er heel anders uit. Ik ga hier de hele geschiedenis niet nogmaals vertellen, dat is genoegzaam bekend. Wat ik wel kwijt wil is het feit dat ze in de gezondheidszorg van planning en afstemming van behandelingen weinig kaas hebben gegeten. Thea is 19 oktober jl. ontslagen uit De Ingelanden met de toezegging dat zij binnen twee weken in dagrevalidatie zou gaan in De Hoogstraat in Utrecht. Uit voorzorg had ik een kopie gemaakt van alle ontslagverslagen (logopedie/ ergotherapie/ fysiotherapie en [lees meer]

Blog

Kerst

Traditiegetrouw wordt er op een van de kerstdagen bij ons gekookt en uiteraard gegeten. Ikzelf ben meer van het kopen van hoogwaardige (voorbereide) producten die ik dan later samenstel tot het diner. Ik noem dat koken, anderen noemen dat assembleren. Dit is het 1e jaar dat ik het hele kookproces – inclusief boodschappen doen – heb kunnen delegeren. Door de sterk gewijzigde prive omstandigheden kon ik het er simpelweg niet bij hebben. Sander en de twee kleinzonen Joey en Yerro hebben gekookt. Sander is een liefhebber van echt koken zoals hij het noemt, ze zijn dan ook van ca. 11.00 uur tot 16.00 uur bezig geweest om het diner voor 12 eters voor te bereiden. Iedereen maar vooral Thea als gezelschapsmens genoot zichtbaar. Om te [lees meer]

Blog

Oktober

Dinsdag 26 oktober 2010 Ik had afgesproken om vandaag met Thea op “schoenenjacht” te gaan want ja, het is erg belangrijk voor een vrouw om haar schoenenverzameling een beetje op peil te houden. Aangekomen bij Thea en Co eerst even een kopje thee gedronken. Niet lang daarna kwam de huisarts even langs om te kijken hoe het met Thea en Co gaat. We wilden daarna net onze jas aantrekken toen Door en Jan voor de deur stonden. Erg gezellig natuurlijk en we hebben weer even heerlijk gelachen! Daarna toch nog even de deur uitgegaan om voor schoenen te gaan kijken. Toen ik tegen Thea zei dat we dan de rolstoel wel even mee zouden nemen keek zij heel bedenkelijk en maakte duidelijk dat dat toch [lees meer]

Blog

September

Je hebt de autoloze zondag, maar wij hebben dit weekend de rolstoelloze zondag meegemaakt. Het was het 1e weekend waar op verzoek van Thea de rolstoel in de kofferbak moest blijven. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de loopoefeningen (zie foto onder) die Thea maakt. Ze kan nu afwisselend op één been staan, ook het minder goede. Deze week heeft zij ca. een half uur buiten gelopen, daar ontdekten wij dat zij betere schoenen nodig had. Thea heeft schoenen genoeg maar allemaal met een (half) hoge hak, maar daar is het nu nog te vroeg voor. Ik dus naar de schoenenwinkel en een paar Ecco’s gekocht, die zou Thea vroeger nooit kopen, nu is ze er bijzonder blij mee. Zo blij dat ze bij [lees meer]

Blog

Augustus

In de laatste week van augustus stond het gesprek met de revalidatiearts op de rol. Thea had zich vooraf volledig ingesteld op haar vertrek naar De Hoogstraat in Utrecht. Toen de arts in het gesprek stelde dat gezien de snelle vooruitgang die Thea boekt, klinische revalidatie niets toevoegt, was zij behoorlijk teleurgesteld. Dat deze constatering in feite goed nieuws was, begreep zij eerst niet, na ca 4 uur haar teleurstelling op mij te hebben afgereageerd “viel het kwartje” Angela nam haar mee naar huis om er even uit te zijn, en te eten. ‘s Avonds was de rust weer teruggekeerd (ook bij mij). Verder stond deze week volledig in het teken van lopen, lopen en nog eens lopen, in de therapie ruimte zoveel mogelijk zonder [lees meer]