Komkommertijd?

Deze week vroeg ik mij af of Thea en ik van de zomer ook een soort van komkommertijd gaan meemaken. Wanneer je deze term gebruikt wil je uiteraard ook weten waar deze term vandaan komt. Een van de verklaringen is dat dit woord een leenwoord is uit het Engels, waar kleermakers de term cucumber-time gebruikten. Komkommers werden in de zomer geoogst, de adel verliet in de zomer de stad, waardoor er voor de kleermakers niet veel te verdienen viel. Slappe tijd dus. Terug naar onze eigen situatie, in mijn beleving hebben wij geen last van komkommertijd. De weken zijn redelijk gevuld met activiteiten. Allereerst zijn we weer in Terherne geweest, op zaterdag kregen we bezoek van mijn broer Jan en Jan Koot. Het bezoek had als doelstelling om eens te onderzoeken of er een oplossing is voor het in en uitstappen van de sloep door Thea. Jan Koot is goed in het bedenken (en uitvoeren) van dit soort oplossingen. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op een soort van gangway, het echte model staat hieronder afgebeeld. Er komt een vast deel op de steiger en een scharnierend deel  met treden van c.a. 70 cm breed, zakt in de sloep. In het midden van de constructie komt een verstelbare railing waar Thea zich zelf aan vast kan houden. De uitvoering moet solide en stabiel zijn. We zijn ons er goed van bewust dat deze oplossing alleen gaat werken wanneer Thea zelf de regie kan houden! Tenslotte hebben we nog een rondje Sneekermeer gedaan, Oppenhuizen is daarbij vaste prik je kunt daar achter de huizen varen, een soort gluren bij de buren. Mooi weer en een drankje erbij maakt het leven weer de moeite meer dan waard. Op zondag kwamen 2 collega’s /vrienden (Hans en Gerrie) die wij uit het oog waren verloren, op bezoek in Terherne, mooi weer en uiteraard weer een rondje gevaren. Fijn om te constateren dat hoe lang je elkaar ook niet ontmoet hebt, het toch vertrouwd aanvoelt. Na afloop gegeten in het t’ Far, altijd goed. Ook dat was weer een geslaagde dag. Een uitvloeisel van de behandeling met botox is dat Thea af en toe haar enkel verzwikt, haar voet klapt dan a.h.w. om en zij verzet vanaf dat moment  geen stap meer.
Om ook hier weer goed mee om te gaan is het slim om altijd een rolstoel bij je te hebben. Daarom er maar een onderweg naar Friesland in Almere bijgekocht (met sterwielen) zodat er ook altijd een in Terherne aanwezig is. Op vrijdag gebeurde het weer, we gingen wat eten bij Kortjak in Harmelen, Thea stapt uit, voet klapt om, stoel gevraagd aan de bediening, Thea in de rolstoel gezet en gadegeslagen door de mensen op een vol terras Thea naar een tafeltje gereden. Vroeger keek ik vanuit mijn ooghoeken met respect naar mensen die anderen met een rolstoel hielpen, nu is helpen voor mij een routine geworden (vol terras of niet). Op donderdag nog wezen zingen, ditmaal weinig deelnemers, soort privéles dus. Ik heb het gevoel dat er door het zingen toch meer woorden loskomen dan voorheen, niet altijd de goede, zo zei zij deze week plotseling tegen mij “krijg de vellen”, toen ik vroeg wat zeg je? begon ze te lachen.  Die uitdrukking van haar was nieuw voor mij, ik wacht met spanning af wat er nog meer loskomt. Op vrijdagmiddag en avond stond er een reünie op de rol met het management van AH-Franchising. Deze keer werd de meeting gehouden in Heerhugowaard. Het was alweer de 10e keer dat wij bij elkaar kwamen. Zoals altijd was het weer een gezellig gebeuren, goed verzorgd dit keer door Tineke en Wietse. Als extraatje stond er nog een bezoek gepland aan de beeldentuin van Nic Jonk in Grootschermer. Mooi landelijk gelegen dit museum en beeldentuin, wie van ronde vrouwelijke vormen en een mooi landelijk uitzicht houdt, moet dit zeker gaan zien. http://www.beeldentuinnicjonk.nl/  Al met al toch weer een behoorlijk gevulde  week, tussendoor nog even een nieuwe verwijzing voor logopedie gehaald, de verzekering wil ieder jaar een nieuwe verwijzing (hoezo chronisch?)  Zonder verdere complicaties komen we de zomer wel door denk ik. Het volgende doel is de hernieuwde behandeling met botuline-toxine (botox) begin augustus.