Glamping*, zo voelen de afgelopen 4 weken aan. Omdat Thea haar rechterbeen niet mag belasten slaapt zij beneden in de kamer voor het raam. Ik als ‘personal assistant’ slaap ook in de kamer, afwisselend op de bank of op een matras. Dit valt om een aantal redenen niet mee. Ten eerste, ik slaap in de waakstand, d.w.z. dat ik iedere beweging van Thea hoor en dan vraag of ik iets moet doen. Twee a drie uur ‘slapen’, wakker worden en dit enkele keren achter elkaar elke nacht, is slopend. Angela heeft een butlerbelletje gekocht en dat aan het bed gehangen zodat Thea mij kan bellen als zij hulp nodig heeft. Help dat? nee, maar dat ligt meer aan mij, ik slaap nog steeds in de waakstand. Boven slapen maakt geen verschil. Ik heb dat éénmaal geprobeerd, bovendien sliepen Angela en Fulco voor de zekerheid beneden. Toch alles gehoord, conclusie, de waakstand is ingebakken. Een tweede aspect waarom deze periode niet meevalt is dat Thea noodgedwongen in een rolstoel zit. Haar regierol valt nu nog meer op, ik leg behoorlijk wat meters af per dag. Zij is een meester in het bedenken van wat er gedaan moet worden, ik ben nog onderweg om iets te doen of zij wijst al weer naar iets anders wat nog gedaan moet worden. Enige logica of clustering van taken en of het stellen van prioriteiten is haar daarbij vreemd. Ik tel de dagen daarom af, ik zet nog net geen streepjes op de muur. En weet nu zeker dat ik deze rol onder deze omstandigheden niet permanent zou kunnen invullen zonder op een bepaald moment mijn geduld te verliezen. Weer wat geleerd. Zijn er dan geen lichtpuntjes? natuurlijk wel, ik ben optimistisch over de kansen dat zij weer beter gaat lopen. Gisteren was zij tot mijn complete verassing zelf met haar rolstoel naar de wc gegaan, zij moet daar aangekomen, dan toch een paar passen maken, gaan staan etc. Ik heb haar verteld dat zij niet op het been mag staan, overigens maakte dat weinig indruk op haar. De lol dat zij mij had verrast was sterker. Goed nog precies twee weken dus, daarna voorzichtig revalideren, waarbij ik/wij moeite zullen hebben om Thea in toom te houden. Ze wil die zelfstandigheid terug krijgen. Ik heb in ieder geval snel na de 28e een afspraak in de Hoogstraat gemaakt om te horen hoe we de revalidatie het beste aan kunnen pakken. Een betere mobiliteit c.q. zelfredzaamheid van Thea geeft haar meer lol en mij / ons meer eigen tijd. Een mooi doel om je optimaal voor in te spannen. 🙂
*Samentrekking van glamorous en camping.
NB. De site heeft een andere url gekregen. De vorige site was gecrasht, een back up is goud waard, is ook nu weer bewezen.
Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.
Hoi Co en Thea
Mooi zoals je het verwoord, of het de gewoonste zaak van de wereld is wij hebben
heel veel bewondering hoe je er vol voor gaat.
En lieve Thea na nog 2 weken voor straks sterkte met revalideren veel liefs van ons
Peet en Dity xxx
d
Ik merkte dat ik al helemaal achterloop met het nieuws op dit blog, waarvoor mijn excuses! Mijn petje af voor jullie beider doorzettingsvermogen en vasthoudendheid. Ik stuur je positieve energie toe 🙂
Hartelijke Groet!