Soms lees je iets dat een volledige bevestiging is van iets wat jezelf hebt ondervonden, goed om te lezen 🙂
Long-term outcomes of stroke rehabilitation: patients and informal caregivers. (2013) Geschwindner, Heike Marie; Rettke, Horst Gustav
Patiënten profiteren van betere begeleiding na beroerte
Na een beroerte hebben mensen vaak levenslang zorg nodig. Dat leidt tot een zware belasting van het zorgstelsel en van mantelzorgers. Des te belangrijker is het dat patiënten zo goed mogelijk herstellen, niet alleen tijdens, maar ook na de revalidatie in een kliniek. Heike Geschwindner en collega-onderzoeker Horst Rettke gingen voor 287 patiënten in meerdere revalidatiecentra in Duitstalig Zwitserland na in hoeverre zij eerder gestelde revalidatiedoelen na drie jaar wisten te bereiken. Ook onderzochten ze hoe mantelzorgers (vaak de partner of naaste familie) in deze periode de zorg voor de patiënten ervoeren. Geschwindner en Rettke promoveren op dit onderzoek.
Geschwindner en Rettke ontdekten dat de revalidatiedoelen die de patiënten in het revalidatiecentrum formuleerden weliswaar vaak gehaald werden, maar dat re-integratie in de maatschappij vervolgens vaak maar ten dele lukt. Volgens de onderzoekers komt dat omdat de focus in het revalidatiecentrum op lichamelijk, en daarna pas op geestelijk herstel ligt. Juist cognitieve functies, zoals communicatievaardigheden, zijn essentieel om goed te kunnen re-integreren. De promovendi stellen daarom dat aan cognitief herstel meer aandacht zou moeten worden besteed.
Ook ontdekten Geschwinder en Rettke dat mantelzorgers de zorg voor een partner of familielid minder belastend vonden, naarmate ze het gevoel hadden de situatie meester te zijn en een structurele bijdrage te kunnen leveren aan verder herstel. Wel concludeerden ze dat mantelzorgers wat dat betreft nog beter op hun taak voorbereid kunnen worden.
Link met verwijzing naar het document:
http://irs.ub.rug.nl/ppn/357074343
Meer voorbeelden van beroerteonderzoek
Lonneke de Lau – Erasmus Medisch Centrum Rotterdam
Een kwart van de patiënten met een beroerte heeft afasie. Afasie is een taalstoornis meestal grote invloed op het dagelijks leven van mensen. In Nederland krijgen vrijwel alle patiënten met afasie na een beroerte logopedische therapie, maar het is onduidelijk wat de beste aanpak is. In dit onderzoek wordt gekeken wat het beste werkt: therapie direct na de beroerte of therapie op een later tijdstip. Ook wordt gekeken of een eventueel gunstig effect op de langere termijn blijft bestaan. Dit onderzoek kan de kwaliteit van leven van mensen met een beroerte enorm verbeteren.
Kim Radermacher – Universiteit Maastricht
Bij een herseninfarct, waarbij een bloedvat wordt afgesloten door een bloedprop, is het uitermate belangrijk om de bloedstroom zo snel mogelijk te herstellen. Met het nieuwe bloed worden echter ook schadelijke zuurstofdeeltjes gevormd, die zorgen voor sterfte van hersencellen. Kim Radermacher gaat beeldvormingstechnieken ontwikkelen om de schade die hierdoor optreedt te visualiseren. Daarnaast gaat ze medicijnen ontwikkelen die de schadelijke zuurstofdeeltjes remmen, waardoor de hersenschade bij een herseninfarct beperkt kan worden.
