Logica

Bij de laatste opdracht van de logopedist Mirjam Top, moet ik mij gaan verplaatsen in de logica van Thea bij het non verbaal verwoorden van iets wat ik geacht wordt te gaan  doen. Het heeft iets weg van  “Mannen komen van mars, vrouwen komen van venus”.  In dat boek / toneelstuk  wordt op een komische wijze bewezen dat zelfs bij twee goed communicerende partners er geen garantie is dat zij elkaar altijd direct begrijpen. Mijn conclusie is dan ook dat de opdracht sneller gegeven is dan uitgevoerd. In een vorig bericht gaf ik aan dat Thea wanneer er iets moet gebeuren wijst in de richting  van de gewenste handeling, bijvoorbeeld de keuken of nog moeilijker naar buiten. Ik ga of beter gezegd ging altijd uit van wat er moet gebeuren, de handeling dus. Tot nu toe heb ik geprobeerd Thea een ander aanwijsgedrag aan te leren, tevergeefs blijkt nu. Ook het lezen van afasie literatuur om deze logica te begrijpen helpt niet. Zo ben ik nu op aanraden van Bregje Willems (De Hoogstraat) het boek, Het (voor)beeldige brein van de 3 auteurs Anne-Sophie Beeckman, Erik Robert en Evy Visch-Brink, aan het lezen. De auteurs geven mooi omschreven aan dat zij het linguïstisch vuur willen doorgeven. Zeer interessant hoe in 393 pagina’s het volgende omschreven wordt, Citaat ” In hoeverre kan een medische interventie, zoals Diffusion Tensor Imaging, functionele Magnetic Resonance Imaging, Transcraniële Magnetische Stimulatie, transcraniële Direct Current Stimulation, Intraveneuze Trombolyse, Deep Brain Stimulation, Brain Computer Interfaces, stamceltransplantatie, … deze verworven taaluitval lokaliseren, beperken of zelfs herstellen?

  • Hoe snel gaat deze (r)evolutie?
  • Wat zijn de ethische complicaties van dit alles?” einde citaat.

Ik heb het boek nog niet uit, ik weet niet of het antwoord erin staat, eerlijk gezegd denk ik het niet. Naast dat het boek zeer interessant en lezenswaardig is, geeft het ook aan dat de logopedie (breder gesteld de taal en hersenwetenschap) eigenlijk nog maar een jonge wetenschap is. Goed, terug naar de in vergelijking met dit boek, mijn triviale opdracht. Ik ben maar eens begonnen met wat er in mijn optiek in de keuken zou moeten gebeuren, of dat de juiste insteek is zal moeten blijken, maar ja je moet toch ergens beginnen. Vanuit het pictogram, keuken doen zie je boodschappen>koken>wijntje>eten>toetje>afwassen>vaatwasser. Separaat wordt nog aangegeven, koffie en thee, vuilnisbak> kliko. Rest mij nu de andere vertrekken en het buitengebeuren in kaart te brengen. Goed observeren zal nodig zijn, Thea heeft daarbij de (denkbeeldige) afstandsbediening en ik acteer in het verlengde daarvan.  Ik heb een rijke fantasie, maar dat de rolverdeling in de loop der tijd zo kan wijzigen valt buiten de scope van mijn fantasie. Wordt vervolgd.

3 Comments

  1. Hallo Co,

    de maand mei wordt heel spannend voor jullie.
    Laat je a.u.b. heel goed voorlichten over de operaties en
    narcose i.v.m. de genetische problemen in de familie wat betreft
    hart en bloedvat problemen.
    Bij ma lette ze soms helemaal niet op en moesten wij alles voorkauwen.
    De werkdruk voor die mensen is natuurlijk ook hoog en vaak chaotisch.
    Ik hoop dat het allemaal lukt en jullie allemaal nog een makkelijker en
    gelukkig leven kunnen hebben.
    We denken aan jullie.

    Veel liefs aan iedereen.

    Jan, Koot en Chantal.

  2. Hallo Co en Thea

    Co ik vind het heel knap wat je doet,en alles wat je leest om beter te leren begrijpen wat Thea bedoeld.

    Groetjes voor jullie beiden

  3. beste Co,
    heel herkenbare situatie voor ons/mij. Omdat Hillie intense globale afasie heeft hebben wij de laatste 8 jaren samen een nieuwe weg moet vinden in communicatie. In 2005 bedacht ik al hoe ik mij zou voelen in een achterland van China. Zonder enig hulpmiddel dan m’n gevoel en verstand. Dat deed ik om me voor te stellen hoe Hillie zich voelde en tegen de rest van de wereld aankeek. Van meet af aan ben ik alles gaan fotograferen vanuit haar directe omgeving en van dingen die we zo dagelijks tegen kwamen en/of samen ondernamen. Gaandeweg ben ik haar beter gaan begrijpen in de wetenschap dat het intensief blijft puzzelen. En we hebben, allebei, leren leven met onbegrepen vragen.
    Desondanks blijf ik zoeken naar de steen der wijzen. En over wijzen gesproken; de meeste malen dat Hillie een “wijsvraag” heeft komen we daar, meestal, na systematisch noemen, tot de oplossing. Als je denkt dat het van waarde kan zijn om hierover samen eens te praten moet je dat maar aangeven. hartelijke groeten, ook voor Thea,
    Aart
    nb ik dacht je al eerder zoiets gemaild te hebben maar weet het niet zeker.Daarom nu als nog…

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.